ATATÜRK’E MEKTUP…
Sevgili Atam,
Seni çok özlüyoruz. Işık tutucuydun, düşündürücüydün, yol göstericiydin. Sadece bize değil, Ulusların kendi kaderlerini tayin etme hakkında, Yurtta Sulh, Cihanda sulh için, çağdaşlık için , özgürlük için, Laik Cumhuriyet için ve Demokrasi için bütün dünyaya örnek olmuştun. Tam Bağımsızlığımızı, İktisadi alanda, siyasi alanda, kültürel ve askeri alanda bizlere bağışlamıştın. Sen aramızdan ayrıldıktan sonra, öyle bir noktaya geldik ki, Ne olacak halimiz bilmem. İnan toplumumuzun çoğu tedirgin. Ne yapacağını bilmiyor. Hayatından bıktı. Yaşadığın yerden haber alsalar. İnan bir çoğu, evini barkını bırakıp, “…Orada bize dört metre bezle, iki metre arsa yeter deyip, yanına gelecekler.
“…Bırakıp gittiğim insanlarım bu kadar kötü, bu kadar çaresiz durumda mı?..” diyeceksiniz .Bakın anlatayım sevgili Atam:
Yoksulluk, yolsuzluk, İşsizlik, hayat pahalılığı, çeteleşmeler, gibi olumsuzluklara şimdilik katlanıyoruz. Ancak, bizlere bıraktığın tam bağımsızlığımızın elimizden alınmasına, Misakı milli sınırlarımıza göz dikilmesine, Anayasamızın alt-üst edilmesine, Halkımızın ve Devletimizin
Parçalanmasına, Dışta itibarımızın sıfırlanmasına ,gerçekleştirdiğin ilke ve inkılapların bir bir ortadan kaldırılması inan bizlere çok acı veriyor. Devlet büyüklerimizin ve yöneticilerimizin duyarsızlıkları arşı-alaya çıktı. Devleti ve halkı değil tamamen kendi çıkarlarını düşünüyorlar. Sen yedi düel dediğimiz Emperyalist güçleri ülkemizden kovdun. Senden sonraki yöneticilerimiz onlarla her alanda işbirliği yaparak, ülkemizi onlara peşkeş çekti. Parsel, parsel sattılar, Eğitim bitti, Sağlık, bitti, Tarım biti. Dışarıdan saman alır duruma geldik. Dahası, ülkemizi işgal eden “Uzaylılar” bizleri perişan ediyor. “…Onlarda kim, nereden çıktılar?” diyeceksiniz. Sayıları 550 kadar. Ankara’nın
Bakanlıklar semtini üst tutmuşlar. Güya bizlere yardım için toplanmışlar. Bazen aramıza katılıyorlar, bizler gibi giyinip, bizler gibi yiyip içiyorlar, ama üstlerine döndüklerinde hak getire…Başa çıkamıyoruz. 80 milyona hitap ediyorlar. Gançlik senin vasiyetini tam olarak yerine henüz getirmiş değil.
İşçi, köylü, memur ,emekli, esnaf perişan. Hak, Hukuk, ve adaleti özlemle arıyoruz.
İşte böyle sevgili Atam. Uzun zamandır seninle dertleşmiyoruz. Ancak inşallah bir sonraki mektuplaşmamızda sana bütün bu olumsuzlukların ortadan kalkması için, mücadele deceğimize ve sana iyi haberler vereceğimize söz veriyoruz.
SAYGILARIMLA.