68–78 VE 90’LI GENÇLİK…!
Ülkemiz gençliğinin , Cumhuriyet dönemi değerlendirilmesini yaparken, Demokrasi, İnsan hakları, ve özgürlükler açısından, bu üç kuşağın, Emperyalist-kapitalist sisteme karşı bakış açıları, yaşam tarzları ,ülkenin sosyo-ekonomik ve sosyo kültürel değerlendirmelerinde, talepleri ve bu taleplere karşı mücadele yöntemleri, farklılıklar göstermektedir. 68 kuşağı ile 78 kuşağının talep ve istekleri , bireysel özgürlüklerden ziyade, toplumsal özgürlükleri, Demokrasiyi ve tam bağımsızlığı içermekteydi.İdealleri ve hedefleri vardı.
Döneme ait ülkenin durumu değerlendirilirken, Demokratik mücadelenin siyasi mücadeleye dönüşmesi kaçınılmaz hale gelmişti. Dolayısıyla; 68 ve 78 kuşağı, kendi siyasi tespitleri etrafında örgütlenmiş ve mücadeleye bu kuşağın anlayışları ve bireyleri öncülük etmiştir.Yani bir örgütlülük söz konusu idi. Yenilgileri ise, Ülkedeki bir takım yerel potansiyellerin, ( Çorum,Maraş,Sivas, Fatsa, Tariş, Çimen tepe, Gül tepe gibi vs.) yerlerdeki potansiyellerin,Türkiye’nin her yerinde aynı potansiyel varmış gibi değerlendirme yapmaları ve verdikleri mücadelenin arkasında halk yığınlarının olmayışıdır. Birde ülkemizdeki Faşist yönetimlerin militarist güçlerinin iyi değerlendirilmeyişidir. Ama bu kuşaklar çizgi ve anlayış olarak ne yenilmemişlerdir, nede teslim olmuşlardır.Tam tarsine ,Türkiye Halklarına ve Gençliğine zengin deneyimlerle dolu bir Devrimci miras bırakmışlardır.
Gelelim 90 gençliğine; Özellikle 12 Eylül Faşist darbesinden sonra, doğan
Gençler, bu gün 36-37 yaşlarındadır.Yani Faşist ve baskıcı bir kültürün kuşağıdır. Bu günkü ülke nüfusunun % 50’siden fazlasını teşkil etmektedirler.Bu kuşağı bu güne kadar bir çok çevreler, “…Suskun, kaderci, günü birlik yaşayan, bireyci ve geleceğinden kaygı duymayan” bir kuşak olarak değerlendirip yargılamıştı. Ancak, bu kuşağı harekete geçiren ve eylemsizliklerine son veren, bizim yargılamamız değil, onların örgütsüz olmalarına rağmen, bireysel özgürlüklerine sahip çıkmaları, ve bu özgürlük anlayışlarına ailelerini de (halkı) ortak etmeleridir.Özellikle, sağcı, gerici, yobaz anlayışların, bireysel özgürlüklere karşı baskı unsuru olması ve son 10 yılda bu baskıların dehada şiddetlendirilmesi , 90 kuşağını ve ailelerini harekete geçirmiştir.Bu kuşağın ve halkın talebi “Daha çok özgürlük, daha çok demokrasi” demektedir.Tabiî ki Emperyalist-kapitalist sistem ve onların yerli işbirlikçileri de boş durmayacaktır.Baskı, işkence ve öldürmek Faşizmin karakteridir.Ama bu tür olayların sonucunu yine Halk belirleyecektir.Dolayısıyla, 90 kuşağının örgütsüzlüğünü ve yaşam biçimindeki anlayışlarını eleştirme yerine, onların mücadele anlayışlarını örgütlü bir yapıya kavuşması için onlara destek olunmalı ve sahip çıkılmalıdır.Bu tavır onlara karşı da bir özeleştiri olmalıdır. Bu nedenle ülkemizdeki 90 kuşağını kutluyor,ve mücadeleyi bırakmamalarını diliyorum.
Saygı ve sevgilerimle…